Νάιτζελ Φάρατζ: Ο πρώην παρίας που «βλέπει» την Ντάουνινγκ Στριτ Ημερομηνία:
Σήμερα 1/12/2025, 06:56 - Εμφανίσεις: 10
«Παραβαίνω τον νόμο τακτικά.
Απεχθάνομαι να μου λένε τι να κάνω.
Δεν είμαι υπέρ των νόμων.
Χρειαζόμαστε λιγότερους νόμους».
Τα παραπάνω «αποστάγματα σοφίας» θα ήταν δυνατόν να προέρχονται από οποιονδήποτε, εκτός – λογικά – από κάποιον που φιλοδοξεί να κυβερνήσει μία χώρα.
Κι όμως, τα έχει εκστομίσει (11 χρόνια πριν) ο άνθρωπος που, αυτή τη στιγμή, φιγουράρει ως αδιαφιλονίκητο φαβορί για να πάρει τα κλειδιά της Ντάουνινγκ Στριτ – τι κι αν (κατά δήλωσή του πάλι) «δεν θα ήταν πολύ καλός πρωθυπουργός»; Ο Φάρατζ πλασάρεται ως αντισυστημικός και εκμεταλλεύεται τη βαθιά απογοήτευση – έως οργή – του κόσμου Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο λαϊκιστής ηγέτης του αντιμεταναστευτικού – για πολλούς ακροδεξιού – κόμματος Reform UK (Μεταρρύθμιση ή Μεταρρυθμίστε το Ηνωμένο Βασίλειο), έχει εξελιχθεί από περιθωριακό στοιχείο και παρία του βρετανικού πολιτικού συστήματος σε ρυθμιστή του.
Η επέλασή του έχει αναδιατάξει πλήρως το πολιτικό σκηνικό: οι κυβερνώντες Εργατικοί του Κιρ Στάρμερ κατακρημνίζονται, οι Τόρις της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπό την Κέμι Μπέιντενοκ είναι σχεδόν εξαφανισμένοι και το Reform UK έχει «κατασκηνώσει» στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων εδώ και εννέα μήνες.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Ο 61χρονος «Μίστερ Brexit», όπως τον έχει αποκαλέσει ο φίλος του Ντόναλντ Τραμπ, πλασάρεται ως αντισυστημικός και εκμεταλλεύεται τη βαθιά απογοήτευση – έως οργή – του κόσμου απέναντι τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση, οικοδομώντας το αφήγημα της ρήξης με το κατεστημένο.
Αυτό, άλλωστε, έπραττε σε όλη την αμφιλεγόμενη πολιτική διαδρομή του: έκανε καριέρα απαξιώνοντας την καθεστηκυία τάξη – της οποίας ενδέχεται, στο όχι πολύ μακρινό μέλλον, να γίνει κύριος εκφραστής.
Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, αν γίνονταν αύριο εκλογές, ο Φάρατζ – ο πιο δημοφιλής πολιτικός της Βρετανίας – θα χριζόταν πρωθυπουργός, προκαλώντας, όπως το έθεσε η «Guardian», «τον μεγαλύτερο πολιτικό σεισμό στη σύγχρονη πολιτική ιστορία».